Τα όρια είναι αυτά που μας προστατεύουν μέσα στη ζωή με τους άλλους ανθρώπους, που καθαρίζουν την επικοινωνία και εκφράζουν τη θέση μας απέναντι στους άλλους ανθρώπους της ζωής μας, αυτά που λέμε και εξηγούν τις ανάγκες μας, είναι το πλαίσιο μας, είναι σαν ένα νοητό περίγραμμα που μας περιβάλλει και ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και ανάλογα την εποχή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν δυσκολία να θέσουν τα όρια τους ή ακόμα και να τα αναγνωρίσουν. Τις περισσότερες φορές δεν καταλαβαίνουμε μέχρι που είναι οι αντοχές μας, μέχρι που φτάνουμε, μέχρι που είναι εντάξει να δίνουμε χώρο στους άλλους. Υποχωρούμε μπροστά στις επιθυμίες ή ενίοτε και τις απαιτήσεις των άλλων και σταματάμε να ακούμε τον εαυτό μας. Υποχωρούμε για να είμαστε καλοί και ευγενικοί, “καλά παιδιά” όπως μας έμαθαν. Υποχωρούμε και ανταποκρινόμαστε στον άλλον για να τον ικανοποιήσουμε, για να μην απογοητευτεί, για να μην μας απορρίψει, γιατί να μην φανούμε “κακοί”. Και τελικά μέσα σε αυτήν την υποχώρηση χάνουμε ένα μέρος του εαυτού μας.

Τα όρια μας όμως είναι πολύ σημαντικά. Τα όρια είναι αυτά που βοηθούν τους ανθρώπους γύρω μας να ξέρουν πως να συμπεριφερθούν, να γνωρίσουν τι χρειαζόμαστε, τι μπορούμε και θέλουμε να κάνουμε και τι όχι, τα όρια κάνουν τον κόσμο να κινείται καλύτερα και με περισσότερη ευκολία, διευκολύνουν την επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους και μας φροντίζουν.

Εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Αν δεν το κάνουμε εμείς κανένας αλλος δεν θα το κάνει. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει τι χρειαζόμαστε αν δεν το έχουμε αναγνωρίσει πρώτα εμείς κι αν δεν το έχουμε πει. Ο καθένας είναι υπέυθυνος να φροντίζει τον εαυτό του και τον χώρο γύρω του. Ο καθένας είναι υπέυθυνος να φροντίζει τις ανάγκες του.

Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να μάθουμε να λέμε όχι, ή μέχρι εκεί, ή αυτό με ενοχλεί αλλά είναι αποκλειστικά και μόνο δική μας δουλειά. Το καλό είναι ότι είναι κάτι που εξασκείται. μία ικανότητα που μπορεί να αναπτυχθεί μέσα μας. Μπορούμε να μάθουμε να στηρίζουμε τον εαυτό μας, να τον φροντίζουμε, να τον ακούμε, να τον εκφράζουμε και να τον προστατεύουμε. Μπορούμε να μάθουμε να θέτουμε τα όρια μας μέσα στις σχέσεις μας, χωρίς ένταση και θυμό, σαν κάτι φυσικό και απλό.

Και όλα αυτά ξεκινούν από το να ακούσουμε τις ανάγκες μας την κάθε στιγμή!

• Τα όρια είναι εδώ για να μας προστατεύουν.

• Τα όρια διευκολύνουν την επικοινωνία μου με τους άλλους ανθρώπους.

• Τα όρια κάνουν τις σχέσεις πιο ειλικρινείς και ουσιαστικές.

• Το όριο ξεκινά από μέσα μας. Το πρώτο βήμα είναι να έχω αναγνωρίσει τις ανάγκες μου πρώτα εγώ για μένα. Αν το έχω αναγνωρίσει και το έχω αποδεχτεί, είμαι έτοιμος να το εκφράσω και να το στηρίξω.

• Τα όρια δεν χρειάζεται να είναι αυστηρά και απόλυτα. Τα όρια αρκεί να είναι μία ειλικρινή επικοινωνία του τι χρειάζομαι αυτή τη στιγμή στη δεδομένη κατάσταση από σένα. (π.χ. “με στεναχωρεί όταν μου μιλάς έτσι”).

• Το να με προστατέψω είναι δικαίωμα μου και μία φυσιολογική λειτουργία.

• Δεν μπορώ να κινηθώ μέσα σε αυτόν τον κόσμο αν προσπαθώ συνεχώς να μην στεναχωρώ κανέναν.

• Ένα μέρος της αυτοφροντίδας είναι και το να σέβομαι τις ανάγκες μου.