Πράγματι, ο χώρος έγινε μεγαλύτερος επειδή εμείς γίναμε ένα και οι έννοιες σύνδεση, μοίρασμα και επαφή απόκτησαν καινούργιο νόημα όπως εμπιστοσύνη, ανήκω, φαίνομαι.

Κι όταν συμβαίνει αυτό ο χώρος και ο χρόνος παραμένουν κι αυτοί έννοιες, οι οποίες διευρύνονται παρασυρόμενες κι αυτές στο ταξίδι μας εντός.

Η σύνδεση μας θα συνεχίζει μέσα μου σαν άγκυρα, από εκείνες που σε κρατάνε με ασφάλεια να εξερευνήσεις τον βαθύ εαυτό σου, ακόμα και σε θολά νερα.

Γιατί όταν δεις κάτι και το εντοπίσεις μέσα σου ύστερα δεν γίνεται να το ξε-δεις, να το ξε-νοιώσεις, να το ξεχάσεις αλλά θες να το πλησιάσεις, να το φροντίσεις, να το ελευθερώσεις ή να το μετακινήσεις αν χρειαστεί.

Μένω ευγνώμων για την συνάντηση με τις πιο ευάλωτες πλευρές όλων μας.

Δημήτρης

Η θάλασσα εντός – Αίγινα