Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως η ζωή δεν μπαίνει στον πάγο και μετά ξεπαγώνει.

Η προηγούμενη μέρα, η σημερινή μέρα και ίσως και η αυριανή, αν είμαστε τυχεροί είναι μία, είναι συνέχεια.

Πρέπει να είναι.

Όλες οι μέρες δικές μας είναι και όλες τις ζούμε, όλα είναι ζωή.

Δεν σταματάει η αναπνοή μας.

Το μυαλό μας πρέπει να ηρεμήσουμε και να αισθανθούμε λίγο παραπάνω, να συνδεθούμε με την καρδιά μας

γιατί όπως όμορφα είπε ένας καινούργιος φίλος, “Η Καρδιά είναι το σπίτι μας. Μένουμε στην καρδιά μας.”

Αυτή είναι η σκέψη μου για το διάστημα που μείναμε λίγο περιορισμένοι στη οικία μας.

Αγάπη