Μια μέρα, μπήκα σε μια άλλη σφαίρα, σε ένα άλλο περιβάλλον
Σαν αστροναύτης?
Σαν ταξίδι σε γαλαξίες?
Όχημα, μια άγνωστη άτρακτος
Κυβερνήτης έμπειρη και το Πλήρωμα επαρκές. Μάλλον, όταν το σκεφτόμουν, λίγο
φοβίσιμοι στην αρχή, αν και κάποια μέλη μου ήταν ήδη γνωστά. Οι φόβοι
συντάχθηκαν και συμπυκνώθηκαν.
Δεν ξέρω πόσο χρόνο μου πήρε να φτάσω. Δεν θυμάμαι τις στάσεις, ούτε που
βάλαμε καύσιμα.
Όταν άνοιξα τα μάτια, τα αυτιά, το μυαλό, την αφή, τότε είδα, άκουσα, σκέφτηκα,
άγγιξα τους ηθοποιούς το σκηνοθέτη μου, το σκηνικό και ένιωσα ότι ήταν από τα
καλύτερα ταξίδια της ζωής μου.
Η κυβερνήτης είναι ο άνθρωπος στη σωστή θέση, επαρκής και αξιαγάπητη, με
γνώση σε αυτού του είδους τις διαδρομές
Όλοι μας, όλες, στο τιμόνι, στη θεση του συνοδηγού, στο μέσο της ατράκτου, στα
φτερά, την ουρά, ξέρουμε – και ας μην το δείχνουμε – με μεγάλη ακρίβεια τη θέση
μας, τις συντεταγμένες μας. Ξέρουμε που βρίσκονται και οι μαύρες τρύπες που μας
ρουφάνε.
Όσο αφήνομαι να με αγαπάνε, να αγαπάω, να χωράω, τόσο πιο καθαρά και
ταυτόχρονα, αισιόδοξα, είναι τα πράγματα. Έκανα και μερικές βόλτες εκεί έξω,
μόνος, χωρίς τον συνήθη εξοπλισμό. Οι πιο ανάλαφρες βόλτες του καλοκαιριού.
Όταν αφήνεις να αδειάσει κ να φύγει λίγο βάρος από το μυαλό, το σώμα μπορεί και
να πετάξει.
Στη γιορτή, στον τελικό απολογισμό, με γεμίσατε λέξεις, χάδια, αγκαλιά και
δικαιώματα για στιγμές και εικόνες στην σκηνή, μοναδικές και πολύτιμες. Όλα δώρα,
που άξιά τους, δεν θυμάμαι να έχω λάβει εδω και πολύ καιρό.
Έφυγα τόσο γεμάτος με χαρά και ανάλαφρος στο μυαλό (βλ. ξεμυαλισμένος)
Ίσως ασυνείδητα, δεν ήθελα καθόλου εκείνη τη στιγμή να σας αποχωριστώ. Έκανα
λάθος στην διαδρομή, πήρα λάθος δρόμο, αντί αυτόν για πιο σύντομη επιστροφή
στην Αθήνα, το σπίτι, τη δουλειά. Περιπλανήθηκα λίγο κυκλωτικά στην Φωκίδα.
Τελικά, ξέφυγα από την τροχιά και επέστρεψα
Μένει πολύ αγάπη και ευγνωμοσύνη για κάθε μία, ξεχωριστά, από εσάς.

Αντώνης

ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ ΑΓΟΡΙΑΝΗ – ΙΟΥΛΙΟΣ 2018