Η ζωή και ο θάνατος, οι δύο δυνάμεις που κυριαρχούν

Η ζωή και ο θάνατος, οι δύο δυνάμεις που κυριαρχούν στη ζωή! Η μία διαδέχεται την άλλη, ή υπάρχουν μαζί!

Αυτές οι δύο αντίθετες έννοιες, σχεδόν ακατανόητες, χάνουν την έννοια τους η μία χωρίς την άλλη. Κυριέυουν τη ζωή μας κάθε στιγμή, είναι πάντα εκεί, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.

Η ζωή φωτεινή, πολύχρωμη, ενεργητική, γοργή, σαν να χορεύει μας οδηγεί μαζί της στο φως, στις αισθήσεις, στην καρδιά μας που χτυπά! Ο θάνατος, σκοτεινός, δυνατός, με βραδύτητα και βαρύτητα στην ποιότητα του, μας μουδιάζει, μας οδηγεί στη σιωπή και στη σιωπή ανάμεσα στους ήχους και τους χτύπους της καρδιάς…

Η ζωή μας συνδέει με όσα μας πάνε μπροστά, με τα βήματα, με τον έρωτα, με την αγάπη, με το φως! Ο θάνατος μας συνδέει με όσα μας κρατούν πίσω, με την παύση, με τη σιωπή, με το σκοτάδι! Το ένα αναπόσπαστο κομμάτι του άλλου, η ζωή και ο θάνατος αναπόσπαστα κομμάτια του ανθρώπου και του κάθε πλάσματος. Άλλοτε γέρνουμε από τη μία, άλλοτε από την άλλη. Άλλοτε αυτές οι δύο μαζί μας κρατούν σε μία ουδέτερη κατάσταση.

Κάποιες φορές, θα ρουφηχτούμε μέσα στον θάνατο, θα νιώσουμε φόβο και βάρος. Μπορεί να έχουμε την αίσθηση οτι δεν θα ξαναβγούμε από εκεί, μπορεί να πιστέψουμε οτι θα κρατήσει για πάντα. Και μετά έρχεται η ζωή! Εκεί που δεν το περιμένουμε έρχεται, εκεί που σχεδόν την είχαμε ξεχάσει! Φέρνει φως και ζωντάνια. Φέρνει μία ζέστη στην καρδιά και στο σώμα.

Λένε ότι το πιο βαθύ σκοτάδι, είναι λίγο πριν ξημερώσει. Σαν το φως να χρειάζεται αυτό το βαθύ μαύρο σκοτάδι για να γεννηθεί! Σαν το σκοτάδι για να υπάρξει χρειάζεται να περιμένει αυτό το φως που θα το χαράξει. Την πιο βαθιά ζωή θα την νιώσουμε στον θάνατο! Εκεί που κάτι πεθαίνει ή τείνει προς τα εκεί, οι χτύποι της καρδιάς μας ακούγονται πιο δυνατοί, αποκτούν νόημα μεγαλύτερο! Ανάμεσα στους χτύπους της μπορούμε να ακούσουμε τη σιωπή. Αποτελούμαστε από φως και από σκοτάδι, από ήχο και από σιωπή, από κίνηση και ακινησία, από ζωή και από θάνατο! Είμαστε υπέροχα πλάσματα, που ενσωματώνουμε μέσα μας αυτές τις δύο βαθιές έννοιες!

Η πορεία μας θα μας φέρει αρκετές φορές αντιμέτωπους με αυτές τις έννοιες και αυτόν τον αγώνα ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Συχνά θα συνδεθούμε με αυτά τα ερωτήματα και θα διερωτηθούμε πως να συνεχίσουμε. Μπορεί να τρομάξουμε αποκτώντας έστω για μία στιγμή αυτήν την βαθιά και πολύ αληθινή ολόκληρη εικόνα της αλήθειας: ζωή και θάνατος πάνε μαζί!

Όταν αναδύονται όλα αυτά, μπορεί να αισθανθούμε μόνοι, μπορεί να νιώσουμε ότι χάνουμε το κέντρο μας, τον εαυτό μας ή τον έλεγχο, μπορεί να συνδεθούμε με απώλειες και μικρούς ή μεγαλύτερους θανάτους… Σε αυτές τις στιγμές, μπορούμε να ζητήσουμε βοήθεια, όχι επειδή έχουμε κάτι να θεραπεύσουμε, απλά επειδή είναι μία καλή ευκαιρία να μάθουμε να στέκομαστε στη ζωή και να την κατανοούμε σε όλο της το βάθος, να αγνωνίζομαστε χωρίς να κουράζομαστε συνέχεια, να εναλλάσομαστε ανάμεσα σε αυτές τις δύο δυνάμεις χωρίς να φοβάμαστε τόσο, να μπορούμε να νιώθουμε αδύναμοι και δυνατοί μαζί και να πιστεύουμε ότι όσο ζούμε αυτά τα δύο θα διαδέχονται το ένα το άλλο!

Όλα αυτά είναι ικανότητες που όλοι μας μπορούμε να αναπτύξουμε και καθώς τα αναπτύσσουμε, γινόμαστε πιο αληθινοί, πιο δυνατοί, πιο σταθεροί, πιο ζωντανοί!