Ευχαριστώ πολύ το περιοδικό Infowoman.gr και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Στρέμπα για την όμορφη συνέντευξη.
Ο μόνος τίτλος που θα μπορούσε να ταιριάζει είναι : Ζωή!
Πριν φτάσεις νομίζεις πως θ’ αντικρίσεις έναν χώρο αποστηρωμένο, τυπικό και «ιατρικό». Μια ζεστασιά. Αυτό είναι που νιώθεις, όταν πρωτομπαίνεις στο διαμέρισμα της οδού Αλκμαιονιδών στην Καισαριανή. Ένα αίσθημα οικείο, σαν αυτό που νιώθεις όταν γυρίζεις στο πατρικό σου μετά από καιρό. Δεν ντρέπεσαι, δεν νιώθεις άβολα. Σαν να ξέρεις το περιβάλλον, σαν να γνωρίζεις τα έπιπλα, τα δωμάτια, το σπίτι. Δεν χρειάζεσαι καν ξενάγηση.Πριν καιρό διάβαζα ένα βιβλίο του Κοέλιο. Μιλούσε για καταστάσεις υπερφυσικές, δύσκολο μου ήταν να αντιληφθώ πως μπορεί, όντως, να συμβαίνουν. Άκουσα, όμως, μαρτυρίες και ήταν σαν να ξαναδιάβαζα τις γραμμές του βιβλίου.«Ψυχόδραμα» μου είπαν λέγεται. Και γω έψαξα και βρήκα τον εκφραστή του στην Αθήνα. Την Ηλιάννα. Μου εξήγησε ακριβώς τι ήταν αυτό που δεν καταλάβαινα και τώρα ξέρω. Το ψυχόδραμα δεν είναι ψυχοθεραπεία. Ή τουλάχιστον με τη στενή έννοια που την αντιλαμβανόμουν εγώ. Είναι δράση με την ψυχή. Δεν στέκεσαι σ’ έναν καναπέ, σ’ ένα δωμάτιο. Μιλάς, συναναστρέφεσαι, αντιδράς, αλληλεπιδράς, εκφράζεσαι, γνωρίζεις τον άλλο, γνωρίζεις το μέσα σου.
Η Ηλιάννα μιλά για αυτό και φωτίζεται το πρόσωπό της. Τέσσερα-πέντε χρόνια ασχολείται με το ψυχόδραμα και αναφέρεται σε αυτό σαν να το ζει από παιδί. Πλέον, αφού δούλεψε με πολλές ομάδες, απαρνείται τις ταμπέλες και τους τίτλους. Προτιμά έναν και μόνο: τη ζωή!
Τι είναι, όμως, αυτό το ψυχόδραμα;
Θα ξεκινήσω με τον στείρο ορισμό της λέξης για να αφήσω μετά τα λόγια της Ηλιάννας να σας ξεναγήσουν στον παράξενο και μαγικό χώρο του ψυχοδράματος, όπως έκαναν και με μένα.
«Το ψυχόδραμα ανήκει στο χώρο της ψυχοθεραπείας. Στο ψυχόδραμα, δημιουργούμε και προσπαθούμε συνέχεια να δημιουργήσουμε ισότιμες σχέσεις. Η φιλοσοφία σε γενικές γραμμές είναι να διευρύνουμε-αναπτύξουμε την προσωπικότητα μας, ξεκινώντας από αυτά που ήδη έχουμε. Δεν θέλουμε να θεραπεύσουμε κάτι, θέλουμε να το διευρύνουμε- κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όλοι μας έχουμε μέσα μας στοιχεία που λειτουργούν και μας βοηθάνε, αυτή είναι η βάση από την οποία ξεκινάει το ψυχόδραμα για να δουλέψει με το άτομο και την προσωπικότητα. Ετυμολογικά,βγαίνει από την ψυχή και το δράμα, από το δρω, είναι σχετικό με το δρώμενο και το θέατρο. Χρησιμοποιεί κάποια στοιχεία από το θέατρο σαν εργαλεία, κυρίως, για να επιτύχει αυτήν την ανάπτυξη για την οποία μιλήσαμε πριν.
Έχει αρκετές διαφορές με την ψυχανάλυση, οι οποίες θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν σε αυτό το στιγμιότυπο: OMoreno – ο εμπνευστής του ψυχοδράματος- είχε πει στον Freud- εμπνευστή της ψυχανάλυσης: «Ξεκινώ από εκεί που σταματάς. Εσύ συναντάς ανθρώπους στον τεχνητό χώρο του γραφείου σου. Εγώ τους συναντώ στο δρόμο, στα σπίτια τους, στους φυσικούς τους χώρους. Εσύ αναλύεις τα όνειρά τους. Εγώ τους δίνω κουράγιο να ονειρευτούν ξανά».
«Το ψυχόδραμα ανήκει στο χώρο της ψυχοθεραπείας. Στο ψυχόδραμα, δημιουργούμε και προσπαθούμε συνέχεια να δημιουργήσουμε ισότιμες σχέσεις. Η φιλοσοφία σε γενικές γραμμές είναι να διευρύνουμε-αναπτύξουμε την προσωπικότητα μας, ξεκινώντας από αυτά που ήδη έχουμε. Δεν θέλουμε να θεραπεύσουμε κάτι, θέλουμε να το διευρύνουμε- κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όλοι μας έχουμε μέσα μας στοιχεία που λειτουργούν και μας βοηθάνε, αυτή είναι η βάση από την οποία ξεκινάει το ψυχόδραμα για να δουλέψει με το άτομο και την προσωπικότητα. Ετυμολογικά,βγαίνει από την ψυχή και το δράμα, από το δρω, είναι σχετικό με το δρώμενο και το θέατρο. Χρησιμοποιεί κάποια στοιχεία από το θέατρο σαν εργαλεία, κυρίως, για να επιτύχει αυτήν την ανάπτυξη για την οποία μιλήσαμε πριν.
Έχει αρκετές διαφορές με την ψυχανάλυση, οι οποίες θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν σε αυτό το στιγμιότυπο: OMoreno – ο εμπνευστής του ψυχοδράματος- είχε πει στον Freud- εμπνευστή της ψυχανάλυσης: «Ξεκινώ από εκεί που σταματάς. Εσύ συναντάς ανθρώπους στον τεχνητό χώρο του γραφείου σου. Εγώ τους συναντώ στο δρόμο, στα σπίτια τους, στους φυσικούς τους χώρους. Εσύ αναλύεις τα όνειρά τους. Εγώ τους δίνω κουράγιο να ονειρευτούν ξανά».
Και τι μπορεί να προσφέρει;
«Στο ψυχόδραμα αποφεύγουμε την ανάλυση και την ερμηνεία, θέλουμε να φέρουμε το συναίσθημα, τη σκέψη, τη δράση, τις ικανότητες, το είναι το ατόμου στο εδώ και τώρα, σε μία ισορροπία. Το ψυχόδραμα στέκεται πολύ στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας και του αυθορμητισμού του ατόμου. Είναι μία πολύ ζωντανή και βιωματική μέθοδος. Θεωρούμε ότι όλοι έχουν να κερδίσουν, να πάρουν και να δώσουν σε όλους, ακόμα κι αν φαινόμαστε πολύ διαφορετικοί. Μέσα μας κρύβουμε πολλά κοινά σημεία, κοινά συναισθήματα. Μπορούμε να έρθουμε κοντά με όλους αρκεί να μας δοθεί ο χώρος να διερευνήσουμε τη μεταξύ μας δυναμική», λέει η Ηλιάννα. Αυτό το κορίτσι σου δημιουργεί εξ’ αρχής την αίσθηση της οικειότητας. Θαρρείς και την ξέρεις από κάπου και τα λόγια της τα καταλαβαίνεις, δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω.
«Στο ψυχόδραμα αποφεύγουμε την ανάλυση και την ερμηνεία, θέλουμε να φέρουμε το συναίσθημα, τη σκέψη, τη δράση, τις ικανότητες, το είναι το ατόμου στο εδώ και τώρα, σε μία ισορροπία. Το ψυχόδραμα στέκεται πολύ στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας και του αυθορμητισμού του ατόμου. Είναι μία πολύ ζωντανή και βιωματική μέθοδος. Θεωρούμε ότι όλοι έχουν να κερδίσουν, να πάρουν και να δώσουν σε όλους, ακόμα κι αν φαινόμαστε πολύ διαφορετικοί. Μέσα μας κρύβουμε πολλά κοινά σημεία, κοινά συναισθήματα. Μπορούμε να έρθουμε κοντά με όλους αρκεί να μας δοθεί ο χώρος να διερευνήσουμε τη μεταξύ μας δυναμική», λέει η Ηλιάννα. Αυτό το κορίτσι σου δημιουργεί εξ’ αρχής την αίσθηση της οικειότητας. Θαρρείς και την ξέρεις από κάπου και τα λόγια της τα καταλαβαίνεις, δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω.
«Δεν απαιτούνται κοινές ή παρόμοιες εμπειρίες. Όλοι μας ζούμε, όλοι είμαστε άνθρωποι και αυτό από μόνο του αρκεί για να μπορούμε να μοιραστούμε και να συνυπάρξουμε. Υπάρχουν συναισθήματα που είναι κοινά για όλους και αυτό είναι σημαντικό για να δουλεύουμε μαζί, ο πόνος είναι πόνος, από όπου κι αν προέρχεται, η μοναξιά το ίδιο, η χαρά το ίδιο. Ο στόχος μας είναι να μοιραστούμε και να χωρέσουμε όλοι μαζί, και με αφορμή την διαφορετικότητα μας να φτάσουμε στα κοινά μας σημεία και να τα αγκαλιάσουμε!», συνεχίζει.
«Το πιο κοινό θέμα που βγαίνει προς επεξεργασία είτε ατομικά, είτε ομαδικά είναι οι σχέσεις, ειδικά οι κοντινές σχέσεις,πώς να χωράμε σε μία σχέση, πώς να σχετιστούμε ισότιμα, πώς να μείνουμε δημιουργικοί σε ότι κάνουμε και να μην χάνουμε τη φλόγα μας. Το θέμα αυτό βέβαια αναφέρεται στη σχέση που έχουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό κι έτσι τελικά καταλήγουμε να δουλεύουμε με τη μοναξιά μας, κάτι που κουβαλάμε όλοι μέσα μας. Θα λέγαμε ότι όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε τον τρόπο να ζούμε, να στεκόμαστε στα δύσκολα και να μένουμε δημιουργικοί παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες.», συμπληρώνει, επιστημονικά και με υφος σοβαρό, όταν τη ρωτώ τι απασχολεί περισσότερο σήμερα τον κόσμο.
Κι όταν θέλω να μάθω πως την αντιμετωπίζουν οι γύρω της, απαντά συγκρίνοντας το σήμερα με το μακρινό χθες. Η αποξένωση μας έχει κάνει να μην επικοινωνούμε. Ζούμε πιο κοντά, αλλά και πιο μακριά. Είμαστε δίπλα ο ένας στον άλλο, αλλά δεν του μιλάμε, δεν τον νοιαζόμαστε, δεν εκφραζόμαστε. «Ο καθένας ζει μόνος του και παλεύει μόνος του. Λείπει πολύ το μοίρασμα από τη ζωή μας. Το ψυχόδραμα και κυρίως η ομάδα είναι ένας τρόπος να δημιουργήσεις μία άλλη μορφή οικογένειας, να δημιουργήσεις μία αίσθηση ασφάλειας, μοιράσματος και «ανήκειν». Το ψυχόδραμα είναι ένας τρόπος να σχετίζεσαι διαφορετικά με τον εαυτό σου, τους άλλους και τη ζωή, μία μέθοδος για μία πιο συνεργατική και ανθρώπινη επικοινωνία.
Πηγή: http://www.infowoman.gr/o-monos-titlos-poy-tha-mporoyse-na-tair/
